Tanrı insanları seçim yapma özgürlüğü ile yaratmıştır. Bizler Tanrı’ya yönelebiliriz ya da kötülüğe yönelip Tanrı’ya karşı çıkabiliriz. Tanrı bizi iyi olmaya mecbur bırakacak şekilde yaratsaydı, bu nasıl sevgi dolu bir ilişki olurdu? Bu bir ilişki bile olmazdı. Bizlerin robottan farkımız kalmazdı.Doğal olarak kötü bir olay karşısında içimizden şöyle sesleniriz: “Tanrım, bu kadar kötü bir şeyin olmasına nasıl izin verdin?”
Her birimiz yaşamımızda bir an için bile olsa Tanrı’ya isyan eder “neden, niçin?” soruları ile Tanrı’ya yakarırız. Eğer kendimizi katiller ile kıyaslarsak kendimizi sevgi dolu, saygıdeğer, iyi insanlar olarak nitelendirebiliriz. Ancak tamamen dürüst bir şekilde yüreğimizde Tanrı ile yüzleşirsek ne kadar günahkar olduğumuzu görmemiz hiç de zor değildir.
Tanrı’ya dua ederken Tanrı’nın bizim günahkarlığımızı, bencilliğimizi ve isyanlarımızı fark ettiğini anlamaz mıyız? Bizler yaşamlarımız ve eylemlerimiz ile kendimizi Tanrı’dan uzaklaştırdık. O’nsuz yaşamlarımızı idare edebileceğimizi düşünmekten kendimizi alamadık. Kutsal Kitap şöyle der: Yeşaya 53:6: “Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık, Her birimiz kendi yoluna döndü. Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi.”
Bizim günahımız bizi Tanrı’dan ayırdı ve yaşamımızı çürütmeye başladı. Günahın cezası ölümdür, yani Tanrı’dan sonsuz ayrılıktır. Ancak Tanrı bizim için bir kurtuluş imkanı sunmuştur.
Tanrı bizleri kurtarmak için dünyaya şahsen gelmiştir. Yuhanna 3:16-17: “Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik Oğlu’nu verdi. Öyle ki, O’na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın, ama hepsi sonsuz yaşama kavuşsun. Tanrı, Oğlu’nu dünyayı yargılamak için dünyaya göndermedi, dünya O’nun aracılığıyla kurtulsun diye gönderdi.”
Tanrı, bu dünyada karşılaştığımız ve çektiğimiz acıyı bilmektedir. İsa Mesih, Tanrılığından sıyrılıp insan bedeni alıp aramızda yaşamıştır. İsa Mesih de bu dünyada yaşarken susadı, acıktı, yoruldu, suçlamalarla karşılaştı ve dışlandığı için ailesinden, arkadaşlarından uzaklaştı. İsa Mesih, günlük sıkıntılardan çok daha ötesine göğüs gerdi, O Tanrı olduğu halde, bizim günahımızı yüklenip aşağılanmalara, işkenceye ve öldürülmeye maruz kaldı. 1. Yuhanna 3:16: “Sevginin ne olduğunu, Mesih’in bizim uğrumuza canını vermesinden anlıyoruz.”
Etrafınızdaki dünyada ne olursa olsun Tanrı yanınızdadır. İnsanlar Tanrı’yı tanımasalar da, Tanrı zor durumları Kendisini tanımaları için kullanabilir. Tanrı, dünya üzerinde olan her şeye hükmetmektedir. Eğer sen Tanrı’daysan, O’nun şu vaadinde huzur bulabilirsin: Romalılar 8:28: “Tanrı’nın, kendisini sevenlerle, amacına göre çağrılmış olanlarla birlikte her durumda iyilik için etkin olduğunu biliriz.”
İsa Mesih bizi asla terk etmeyeceğine dair söz vermiştir:
Yuhanna 14:27: “Size esenlik bırakıyorum, size kendi esenliğimi veriyorum. Ben size dünyanın verdiği gibi vermiyorum. Yüreğiniz sıkılmasın ve korkmasın.” Yuhanna 16:33 “Bunları size, bende esenliğiniz olsun diye söyledim. Dünyada sıkıntınız olacak. Ama cesur olun, ben dünyayı yendim!” İbraniler 13:5: “Yaşayışınız para sevgisinden uzak olsun. Sahip olduklarınızla yetinin. Çünkü Tanrı şöyle dedi:
«Seni asla terk etmem, seni asla bırakmam.»
¨Hadi canım¨ demek mi geçiyor içinizden?
Tanrı ile İnsanın gerçek hikayesinde sizin için de bir yer olduğunu göreceksiniz…