İSA MESİH TANRI’NIN YETKİSİNE SAHİPTİR
Tanrı’nın Mesih İsa’da olan yetkisi, Mesih’in tapınılma hakkını üzerine almasında görülür. Mesih İsa ayrıca, Kendisini diriltme gücüne sahip olduğunu ve bunun yanı sıra Tanrı’nın yetkisiyle konuşma gücüne sahip olduğunu iddia etmiştir.
Kutsal Yazılar’da tapınma konusu kadar açıkça bahsedilen konu azdır. Hem Eski Antlaşma, hem de Yeni Antlaşma sadece Tanrı’ya tapınılması gerektiğini vurgulamaktadır. Mesih İsa Şeytan’a şöyle demiştir: “Rab’bin olan Tanrı’ya tapınacaksın ve yalnızca O’na kulluk edeceksin” (Matta 4:10; Luka 4:8). Hiçbir insana veya meleğe tapınılmaması gerekiyordu (Matta 4:10; Vahiy 19:20; 22:8-9). Tanrı’nın ‘görkemini’ başkasına vermeyeceği yazılmıştır (Yeşaya 42:8).
Yeni Antlaşma, tapınma için Grekçe ‘proskuneo’ kelimesini kullanır. Mesih İsa’nın, Şeytana sadece Tanrı’ya tapınılmasını söylediğinde kullanmış olduğu kelime budur. Aynı kelime, Tanrı’ya tapınma konusunda en çok kullanılan kelimedir (Yuhanna 4:24;Vahiy 5:14; 7:11; 11:16; vb.)
Mesih İsa bir adamı iyileştirdikten sonra, iyileşen adam şöyle demiştir; ‘”Rab iman ediyorum’ diyerek Mesih İsa’ya tapındı” (Yuhanna 9:38). Aynı Grekçe kelime Matta 14:33’te, Mesih İsa’nın öğrencileri O’nu suyun üzerinde yürürken görünce, Mesih İsa’ya tapındıklarında da kullanılmıştır. Mesih İsa’nın dirilmiş olduğunu gören öğrenciler, “…yaklaşıp Mesih İsa’nın ayaklarına sarıldılar, O’na tapınmaya başladılar” (Matta 28:9).
Gördüğümüz gibi, dirilişten önce ve sonra, Mesih İsa Kendisine tapınılmayı kabul etmiştir. Sadece Tanrı’ya tapınılmasını söyleyip Şeytan’ı azarlayan Mesih İsa, Kendisine tapınılmasına karşı çıkmamıştır, çünkü “sadece Tanrı’ya tapınılması gerekir.” Mesih İsa Kendisine tapınılmasına izin vermiştir.
İbraniler l:6’da Tanrı’nın meleklerinin İsa’ya tapınmaları (proskuneo) yazılmıştır. Vahiy 5:8-14’te hamd ve tapınmayla ilgili bir bölüm tamamen Kuzu’ya (İsa) ve Tanrı’ya adanmıştır. Bir ayette Pavlus, ‘yerde ve gökteki herkesin, İsa Mesih’in adı anıldığında diz çökeceğini ve İsa Mesih’in Rab olduğunu itiraf edeceğini’ yazmıştır (Filipililer 2:10-11).
Yeni Antlaşma’da birçok kez iman ve ümit kaynağı olan Tanrı Oğlu’na tapınılır. Yeni Antlaşma topluluğunun ve yüzyıllar boyunca süregelen tüm inanlı topluluklarının birleşik tanıklığı, tapınmanın Baba, Oğul ve Kutsal Ruh olan Tanrı’ya yapılmasına yöneliktir.
